Deze mooie passage uit het boek van Paul Mercier is een mooi startschot om iets van de visie van Het Gedachtegoed uiteen te zetten. We zijn immers niet wie we zijn, we worden. Elke dag opnieuw. Het Gedachtegoed als project is gegroeid doorheen de jaren. Gedragen in vele sluimerende dromen, ontelbare onstuimige gesprekken en soms naar waanzin grenzend enthousiasme. Zou het ooit mogelijk zijn? Durven we vallen euhm dansen? Kunnen we loslaten?

Het gedachtegoed is immers meer dan een project: het is een radicale keuze voor een ander leven. Weg van wat veilig en bekend is: een vaste job, een huis met – uiteraard – een hypotheek; kortom: een rustig voorspelbaar bestaan. Het gedachtegoed is niet wat of wie we zijn: het maakt deel uit van een verhaal. Een verhaal dat al jaren wordt geschreven, zonder dat er noodzakelijk iemand de pen vasthoudt. En toch is de opstart van het gedachtegoed in een terugblik een onafwendbaar punt aan de horizon waartoe elke beslissing tot nog toe in zekere zin heeft bijgedragen.

Een project als Het Gedachtegoed komt natuurlijk niet uit de lucht vallen. Sluimerende dromen worden gedragen, net zoals onstuimige gesprekken worden gevoerd en naar waanzin grenzend enthousiasme wordt getemperd dan wel gevoed. Tim en Eline zijn beide de inspirerende actoren van het Gedachtegoed. Tim als filosoof, Eline als psychoanalytisch therapeut. Beiden ontmoetten ze in hun opleiding een draagvlak om de verwondering van het leven met haar vele vraagtekens te laten bestaan.

Na jaren verdwalen in het oeuvre van Jacques Lacan vindt Eline in de creatie van het gedachtegoed één van de vele mogelijke invullingen van de psychoanalytische notie van ‘het verlangen’. De angst die ze daarbij ervaart verlamt bij momenten maar is eveneens een stuwende kracht. Het psychoanalytisch gedachtegoed dat wordt gekenmerkt door een fundamentele ethische grondhouding is één van de belangrijkste peilers in dit denken voor Eline. Een ethiek inzetbaar in de meest uiteenlopende settings: van (geestelijke) gezondheidszorg, over politiek, economie, ecologie en elk domein dat zijn weerslag heeft op menselijk denken en handelen. Een krijtlijn die onmiskenbaar het gedachtegoed zal kleuren, naast de creatie van een draagvlak waar vragen kunnen bestaan zonder de noodzaak die te moeten beantwoorden.

Tim, al sinds zijn prille tienerjaren begaan met wat aan kracht schuilt in alles wat leeft en groeit vond in zijn studies filosofie een voedingsbodem om een leven vorm te geven weg van conventie maar integendeel, gedragen door bescheidenheid, stilte en tevredenheid. De natuurfilosofie van Ton Lemaire is bij uitstek een inspiratiebron om te kiezen voor een leven omringd door het kleine gedragen in het grootse: de natuur.

Na 21 jaar als partners in het leven besloten Tim en Eline hun schouders te zetten onder een gezamenlijk verlangen: het opleidingscentrum ‘Het Gedachtegoed’ in het hartje van de Franse Perigord Noir; een cursuscentrum voor filosofie, psychoanalyse, cultuur en maatschappij dat iedereen verwelkomt die warm wordt van kritisch denken, lezen en zinvolle dialoog.