Het is zover!

En dan het is zover. We zijn toegekomen in de Perigord Noir, onze toekomstige thuis. Het ging nochtans niet meteen van een leien dakje. Na een lange rit kwamen we eindelijk toe. We zouden onze intrek nemen in het oude woonhuis zodat we konden werken aan de ‘granges’ – ons toekomstige woonhuis. Echter een huis zonder badkamer, slechts een pelletkachel met een bescheiden warmte en een wel zeer Spartaanse keuken bleek de mater familias – ik dus – niet echt te bekoren.

Nu laten we eerlijk zijn: ik ben niet de gemakkelijkste persoon, doch met een baby van amper een paar maanden oud, een driftige peuter en twee meiden: ik zag het niet gebeuren. Aldus ging ik de volgende dag al op pad richting ‘Marie’ een paar gehuchten verderop. Zij had ons al eerder uit de nood geholpen en had ons al getrakteerd op een bezoekje. Na één blik in ons huis en op mijn gezicht – dat ongetwijfeld boekdelen sprak- had ze al een voorstel klaar nog voor ik over de drempel van haar huis was: onder een gezellige babbel en een tasje thee was de deal snel beklonken: we zouden in haar gite intrekken voor de komende winter. Zo gezegd zo gedaan: OEF. Blij dat dat geregeld is.

Na amper een weekje bekomen was het de beurt aan de meiden: de eerste dag school in Saint – Pompon; een schooltje van warempel 30 leerlingen- kleuters inclusief! Mijn dochters hun komst was groot nieuws en ze werden dus ongeduldig opgewacht door – ja hoor – de volledige school. Het was een warm onthaal. Mijn jongste dochter heeft reeds een zeer vastberaden aanbidder – tot nog toe volstrekt onbeantwoord – en beide meisjes hebben al een berg vriendinnen – nu ja – gewoon de volledige school eigenlijk.

Geen kliekjes aldaar: als er verstoppertje wordt gespeeld doet gewoon iedereen mee anders zijn er niet genoeg spelers 😉. Elke dag een tien minuten rijden door de prachtige bossen van de Perigord Noir waar meer herten ons pad dagelijks kruisen dan dat auto’s dat doen, is een verkwikkend ochtendritueel. De mistbanken in de heuvels, de kleurenpracht van de loofbossen en de onvoorwaardelijke vriendelijkheid van de mensen zijn slechts een paar van de aangename ervaringen tot nog toe.

Deel dit bericht: